“Dimër”

Bjenë flokët një-nga-një
mi katundin e shkretuar,
dyke mardhur nënë të
dheri fjet e ri mbuluar.

Flet nga-dal e shpirti im
dhe në zi pikoj si fleta,
pa me qit as pipëlim
tërë fili, tërë jeta.

Në kaq heshtje-e qetësi
ndjej vajtimthin e një shpesi:
psherëtin me zë të ti
jet’ e trembur se mos vdesi..

Lasgush Poradeci