Dje, sot, nesër…
Dje linda.
Nga mëngjesi në mbrëmje qava,
u rrita, pësova, mësova
Jetova.
Sot, u zgjova herët,
u grinda, fala, heshta, koha nuk pret.
Luaj me jetën, ashtu sikurse ajo me mua.
Askush s’është e lumtur kur tjetra humbet.
Ndryshe nga unë, ajo s’është egoiste!
Hap fletë të re dhe kur e përçmoj.
Më ofron kokteje pa fund,
të zgjedh më tundon.
Shijomë!
Fjala pa zë lëshon uturimë.
Se e nesërmja vjen shpejt.
Në rrjedhën time lundro, por mos u mbyt!
Koha nuk pret.
Nesër. Shpresoj e nesërmja të më presë.
Ndryshe…
Mbi trupin tim do të “vajtojnë”
ata që më deshën dhe ata që s’më deshën kurrë. Vendin e ndjenjës do e zërë një gur.
Sa keq!
Po ngrihem të mbushem me ajër,
me ajrin që mbart gëzim.
Mos me ndërprit!
Nxitoj, para se “nesër” të vijë.
M. Gropa
