Jetë e zymtë Këndi juaj Tërë qyteti duket gri, Era retë,merr me vete, Rrugët zbrazur,pa njeri, Drurët anash,si skelete… Dhe më bën të ndihem keq, Jetë e zymtë,ngjyrë hiri, Ku çdo shpresë,si për dreq, Shuhet,si flakë qiriri… Vaso Dushi +17-1 Ndaje me të tjerët Tweet Share Të ngjashme Letër për mamin – nga Sara E dashur ma, Ti më kishe thënë se kur unë të rritesha… Nëse thua po Nëse i thua Po këtij udhëtimi, Në stacionin e shpresës mos më… E patitullt Shfaqja ka kohë që ka mbaruar, dhe ju nuk e kini ulur…
