“Rënia e dëborës”, poezia romantike nga Ismail Kadare. Ia vlen ta lexoni…

Ty ndoshta nuk të shkoi ndërmend

Se qielli rastësisht s’u mbyll

Se kjo dëborë që shtroi kudo

Në të vërtetë ra për ty.

U projektua çdo kristal

I saj në qiell të madh diku

Dhe nuk pushoi së rëni ajo

Gjersa i gjeti flokët e tu.

Që ti ta shkundje me një gjest

Shkujdesshëm krejt e gjithë gëzim

Një natë të tërë qielli punoi

me ernat në bashkëpunim.

Dhe në mëngjes i zbehtë ai,

I ftohtë hapej madhërisht,

ndërsa shëtisnim ne të dy

Nën altruizmin e tij të hirtë.